من برگ خزونم تو فصل بهاری
تا کی غم زردی تا کی بیقراری
کو بوی رفاقت کو عطر طراوت
کو بوسه بارون کو دست لطافت
من شرطی دردم از رنج اهانت
خشکیده نگاهم بر پای خیانت
من سوزش عشقم از زخم زبونها
دلتنگ بهارم در فصل جنونها
کو تاب تحمل از طعنه حرفا
کو فکر شکفتن از حمله برفا
تفتیده کویرم محنتاج نگاهم
تو ابر بهاری من چشم براهم